Deze mooie kleine ezel is Janneke (21). Haar oortjes lijken in de zon wel van goud. Janneke is een bijzondere merrie. Als jong veulen heeft ze haar moeder verloren. Waarschijnlijk is ze met de fles door mensen grootgebracht. Dit kan je aan haar gedrag merken.
Janneke kan in een soort trance ergens aan likken. Dat kan een staldeur zijn, of de hand van iemand die ze vertrouwt. Het lijkt haar te kalmeren.
Maar ze is ook snel verontrust. Dan gaat ze soms wat happen. Het lijkt te maken te hebben met onveiligheid en jaloezie. Ze kan naar kinderen toe onaardig uit de hoek komen. Misschien ziet ze hen bij uitstek als concurrentie in de aandacht? Het zijn maar invullingen.
Voor de zekerheid en de veiligheid van bezoekers, halen we haar tijdens bezoektijden uit de kudde. Ze staat dan achter een hek op het gras met een andere ezel, of in de verpleegstal. En daar maakt ze nooit een probleem van, Janneke vermaakt zich wel. Ze vindt het heerlijk om mee te gaan wandelen. Vaak toont ze dat door te gaan rollen op de oprit of de weg. Het is dus precies aan Janneke te zien hoe ze zich voelt, en dat is misschien ook zo ontroerend aan haar. Ze is van binnen gewoon nog een klein meisje.
Hartelijke ezelgroet, Emmy