Het is gebleken dat onze ezels een positieve, activerende uitwerking hebben op ouderen in verpleeg- en verzorgingshuizen en daarom brengen we regelmatig een bezoek aan deze instellingen. Een paar ezels zijn daar bij uitstek geschikt voor, omdat zij heel geduldig en fijngevoelig zijn en ze zelf ook genieten van het bijzondere contact met deze mensen.

Zoals onze Coco (23 jaar), zij heeft inmiddels veel ervaring met het bezoeken van ouderen.

Onderstaand een verslag van een bezoek dat Coco samen met Felix (15 jaar) bracht aan de Amandelhof in Zeist.

Sprookjesavond
Onlangs was er een winterlichtjestocht georganiseerd in verzorgingshuis de Amandelhof. Het thema was ‘sprookjes’ en om de avond compleet te maken, waren Felix en Coco uitgenodigd. Vanwege de regen was het programma naar binnen verplaatst. Coco (de ezel met het donkerblauwe halster) en Felix vormden in de hal het ontvangstcomité. Felix was voor het eerst op een evenement waarbij hij binnenshuis stond en dat vond hij in het begin best spannend. Hij liep een beetje rond, snuffelde aan de meubels en liet merken dat hij toch vond dat hij buiten hoorde te staan. Gelukkig was ervaren Coco erbij, zij gaf hem kalm het goede voorbeeld.

De ogen van mensen die binnenkwamen, lichtten verrast op bij het zien van –ja, échte- ezels! ‘Mogen we ze aaien?’ Van alle kanten werden handen uitgestrekt, sommige heel voorzichtig alsof het een beetje onwerkelijk was. Het was aan Coco te zien dat dit voor haar gesneden koek was. Ze liet het allemaal rustig over zich heen komen en wanneer het even wat rustiger was om haar heen, leek ze zelfs een beetje in te dutten.

Felix begon ook te ontspannen, alle aandacht beviel hem wel, hij liet zich lekker knuffelen en stapte nieuwsgierig op mensen in een rolstoel af, om vervolgens als een echte sprookjesezel een kusje op hun hand te geven.

Coco en Felix keken zelf ook hun ogen uit: een fee, een prinses, roodkapje, een draak, een koe en nog meer bijzondere figuren liepen tussen bewoners en hun bezoek. Er werd muziek gemaakt, een sprookjesverhaal voorgelezen en lekkere hapjes en drankjes gingen rond.

In de zaal waar de mensen rond tafeltjes bij elkaar zaten, mochten Coco en Felix ook even een wandelingetje maken. Coco ging voorop. Het was er vol en rumoerig, er werd vlak bij hun oren muziek gemaakt op een accordeon, erwtensoep werd om hen heen uitgedeeld, maar Coco en Felix gedroegen zich als voorbeeldige gasten: bescheiden, beleefd en gezellig!

Terug in de hal lieten ze bijna tegelijkertijd nog even wat achter op de plavuizen en begonnen ze onrustig te worden. Het was de hoogste tijd om naar huis te gaan en de achterblijvers te vertellen over dit sprookjesachtige uitje waarbij ze anderhalf uur lekker droog, warm en overladen met aandacht mochten doorbrengen. Felix houdt zich aanbevolen voor een volgende keer.

Kent u ook een bejaarden- of verzorgingstehuis in de regio waar een bezoek van de ezels op prijs gesteld zou worden?
Laat het ons weten via info@ezelsocieteit.nl en misschien gaan de ezels dan snel weer op tournee.