Ezelmerrie Emma is nieuw, vrijwilligster Emmy is gelukkig al jaren bij de Ezelsociëteit. Emma verloor 2 jaar geleden haar bejaarde eigenaar. De kleindochter plaatste een noodoproep op facebook, omdat Emma samen met een geit achterbleef. Kirsten reageerde op deze oproep, zij is in het bezit van een stuk grond bij haar woonboot. Liefdevol ving zij Emma en de geit op.
De dierenarts en de hoefsmid moesten een paar keer langskomen. Emma was dan wel ‘oud’, maar zij bleek beslist niet uitgeblust! Emma had niks te maken met de pony van Kirsten en ook niet meer met ‘haar’ geit!
Kirsten vroeg de ezelsocieteit of Emma in het ezel bejaardenhuis kon worden opgenomen. Vooral om Emma nog jaren te laten slijten tussen soortgenoten, wat ezels het fijnst vinden. Aangekomen in Zeist stapte Emma opvallend relaxed uit de trailer. Kalm bekeek ze de opgewonden kudde. Nee, geen geruik en gedonder maakte zij meteen duidelijk, dat maak ik zelf wel uit!
Leuk om te zien dat alleen oude Jelle, bescheiden en vriendelijk als deze leuke ezel is, kennis mocht maken zonder een trap voor zijn kop te krijgen.
Dat gaat wel lukken met Emma in de opvang en zij bedankt hartelijk Kirsten, haar redster en natuurlijk de Ezelsociëteit.
De toekomst van oude ezels (en ezelhengsten, jong en oud) is meestal nog steeds de handel (o.a. paardenmarkten) en dan door naar een buitenlands slachttransport.
Wij gaan allemaal genieten van deze zelfbewuste, leuke ezel!