Cornelis (1994-2022) is vele jaren liefdevol verzorgd door een echtpaar. Toen zij daar niet langer toe in staat waren, kwam Cornelis in 2017 naar Zeist.
Hij was de enige ezel op zijn vorige plaats met zijn verzorgers als maatjes. Ook in Zeist is Cornelis meer op mensen gericht dan op zijn ezelvrienden.
Hij geniet van de aandacht die hij krijgt van bezoek en van vrijwilligers: hij is een echte kameraad! Cornelis loopt met je mee, blijft gezellig bij je staan en laat zich uitgebreid knuffelen en aanhalen.
Voor zichzelf opkomen heeft hij nooit geleerd en hij laat zich dan ook gemakkelijk wegjagen door de andere ezels, bijvoorbeeld bij het hooi.
Het uiterlijk van Cornelis is net wat anders dan anders, al moet je even goed kijken voor je het ziet: in verhouding tot zijn lijf heeft hij nogal korte pootjes. Dat geeft hem iets schattigs.