Website Beheerder

Nimbus is een zwartbruine ruin die samen met zijn vriend Piccolo eerst in Frankrijk woonde en nu in de opvang is, omdat hun eigenaren niet meer voor ze konden zorgen. Nimbus kijkt een beetje de kat uit de boom en komt

Lotta (1996-2022) komt oorspronkelijk van een zorgboerderij, waar zij slecht zou zijn behandeld en pijn heeft geleden. Toen zij ongeveer 4 jaar was kwam ze, drachtig, terecht op een ander adres waar het beter was. Ze hield zich afzijdig en

Kleo (1995) is naar Zeist gekomen met een speciaal veterinair transport. Zij was een werkezel op Corfu en ze werd samen met de vrouw waar ze bij hoorde, aangereden door een auto. Kleo bleef voor oud vuil gewond in de

Goofert (1998) heeft vanaf zijn geboorte tot 2008 bij een ouder echtpaar gewoond. Zijn gezelschap was een paard. Met het overlijden van de man des huizes, kwam Goofert naar Zeist. Hij is een mollige, populaire, lieve ruin. Door zijn opvallende

​Felix (2001-2022) is sinds 2007 in de opvang. Hij stond daarvoor als hengst op een boerderij, bij paarden. Je kan een hengst wel houden, maar dan moet dat op een natuurlijke manier, met een eigen kudde. Maar nu was Felix

Cornelis (1994-2022) is vele jaren liefdevol verzorgd door een echtpaar. Toen zij daar niet langer toe in staat waren, kwam Cornelis in 2017 naar Zeist. Hij was de enige ezel op zijn vorige plaats met zijn verzorgers als maatjes. Ook

Emma (1987) is een lichtgrijze, tengere merrie. Het complete verhaal van Emma kennen wij niet. Wij weten alleen dat een meisje op een gegeven moment een noodoproep plaatste. Na het overlijden van haar opa bleef zijn ezelmerrie eenzaam en verwaarloosd

​Coco (1993) is een mooie, grijze dame. Ze woont al zo’n 11 jaar in de opvang in Zeist. Ooit stond ze samen met 45 lotgenoten in een advertentie in een landelijke ochtendkrant. Een dierenvriend ging kijken en hij zag een

Dieske (1991) was alweer een tijd in Zeist en vanaf het moment dat hij binnenkwam, was iedereen gek op hem. Hij was een ruin met een stokmaat van meer dan een meter (1.22 m. om precies te zijn) en daarmee

Anna (1995-2020) zou aanvankelijk samen met haar trouwe ezelvriendin Sally naar Zeist komen. De beide merries stonden meer dan 20 jaar samen op een kinderboerderij. Sally leek het niet goed te maken en dus werden de merries eerst voor een

Petunia was een donkerbruine mini ezelmerrie. Ze kon zowel met mensen als dieren goed door één deur. Haar vorige eigenaren beschreven haar als een lief en waardig ezeltje met een gouden karakter. Ze was gek op haar dochter Froukje. Petunia

Festus (1982) was een muildier. De eerste 30 jaar woonde ze bij een echtpaar met alle tijd van de wereld en heel veel liefde voor Festus. Toen zij daar niet meer kon blijven, kwam ze in 2013 in de opvang.

Tula kwam samen met zoon Mannis in 2012 de opvang binnen met chronische hoefbevangenheid. Ook bleek Tula later de ziekte van Cushing te hebben. ​Zij was een zachtmoedige ezel die graag gezelschap zocht van andere zachtaardige ezels en niets liever

Merrie Jessie (1995) stond de eerste jaren van haar leven op een kinderboerderij . Haar gezondheid was altijd fragiel. Zo had ze al vroeg last van chronische hoefproblemen. ​Jessie heeft op meerdere pleegadressen gestaan; samen met merrie Doortje hield ze

Morse (1985) was een mooie, middelgrote, beige ezel. Hij kwam uit Corfu. Over zijn geschiedenis weten we alleen dat hij op het eiland bij zigeuners leefde, die hem (waarschijnlijk) gebruikten als lastezel om de karren te trekken. Helaas is het

Pony Merle kwam ik 2011 vanuit Corfu (Corfu Donkey Rescue) naar Nederland samen met pony Piraat. Zoals veel pony’s in Griekenland heeft zij waarschijnlijk ook gewerkt in haar leven. Wat ze precies heeft gedaan weten we niet, misschien heeft ze